‘Hemels off-road varen’
De praktijk kan, zoals bijna gewoonlijk, een ‘pietsje’ anders uitpakken. Na vijf uurtjes rijden, aangezien het opgegeven half uurtje vertraging (we zijn namelijk niet de enigen die profiteren van het vooruitzicht van meerdere vrije dagen achtereen) uiteindelijk anderhalf uur is geworden, zijn we dan toch gearriveerd bij het circa 350 ha. grote (off-road) terrein met de welluidende naam ‘Domaine du bois Chevalier’. We jokken beslist niet als we zeggen dat we van onze eigen Hollandse taal houden, maar we zijn eerlijk genoeg om te bekennen dat Domaine du bois Chevalier toch een stukje melodieuzer en frivoler klinkt dan het Nederlandse ‘Landgoed Ridderbos’. Enfin, de beheerder van Domaine du bois Chevalier staat ons al op te wachten op de toegangsweg. Na een korte uitleg, en nog wat actuele informatie, kunnen we ons kampement opslaan op de aangewezen camp site. De overige deelnemers aan dit Hemelvaartweekend van Greenlane Tracks arriveren later in de avond en vroeg in de ochtend van de volgende dag
Voor ieder wat wils. Op het privé jachtterrein van de familie Godet, gelegen in het bosrijke hart van de Ardennen, wordt al twintig jaar lang gejaagd op zwijnen en edelherten. Ook worden op het landgoed regelmatig drijfjachten georganiseerd. Twee jaar geleden heeft zoon Max het terrein opengesteld voor offroad activiteiten. In de bossen lagen al veel paden die gebruikt worden voor de jacht en voor het bosbeheer en dat verklaart Max zijn overweging. Het al bestaande netwerk is de laatste tijd echter verder uitgebreid met vooral veel uitdagende paden. En wellicht het mooiste: nog altijd worden regelmatig nieuwe uitdagingen aan het omvangrijke gebied toegevoegd! Slim natuurlijk, want zo houd je het terrein spannend. Het terrein is hierdoor niet alleen geschikt voor het op je gemak en zorgeloos greenlanen, maar ook om zeer pittige offroad uitdagingen aan te kunnen gaan. Sommigen zullen die ongetwijfeld zelfs als extreem betitelen.
Rechts: Ook al spreek je geen Frans; ‘4×4 en Paradis’ hoeven we niet te vertalen nemen we aan…
Links: Een kudde moeflons, het kleinste wilde schaap, loopt op zo’n vijftien meter langs de camp site. Moeflons leven van oorsprong in stenige bergbossen of op hoogvlaktes dicht bij de bomengrens. Moeflons hebben een groot aanpassingsvermogen, en zijn halverwege de 18e eeuw uitgezet in midden-Europa voor de jacht. In Nederland zijn ook nog drie gebieden waar nog enkele kuddes rondlopen. Deze kuddes zijn echter wel flink uitgedund door de komst van de wolf.
‘Fauna latrelatie’. Regelmatig kom je op het terrein groepjes (roedels) damherten tegen. Wikipedia verklapt ons dat damherten in gescheiden roedels leven. We hebben het dan over de mannetjes en vrouwtjes. Volwassen mannetjes leven na de paartijd namelijk in aparte vrijgezellengroepjes! De vrouwtjes (hinden) met hun nakomelingen van het huidige en voorgaande jaar leven in groepjes van zo’n vijf tot zeven dieren. Zo’n hindenroedel wordt geleid door een dominant vrouwtje. Jonge mannetjes blijven meestal bij zo’n groep tot ze twintig maanden oud zijn, waarna ze op zoek gaan en zich aansluiten bij de mannelijke vrijgezellengroepjes
Links: De tekst op het bordje (Alles scheiße is Duits voor Alles shit) zegt genoeg over het stuk terrein dat gaat komen. Deze sectie in het terrein is erg geschikt om bijvoorbeeld een trial wedstijd te houden.
Rechts: Op de achtergrond één van de vele jagershutten op het terrein, ook wel ‘hoogzit’ genoemd. Als je goed kijkt kun je een simpel houten laddertje zien en begrijp je gelijk waarom het ook wel ‘hoogzit’ genoemd wordt.
Foto’s boven: Op sommige plaatsen lopen de paden door dichte begroeiing en zijn ze overwoekerd door vegetatie. Je moet daarom niet bang zijn voor een krasje in de lak van je SUV of 4×4 bolide. Het voordeel is dan wel weer dat je ‘gestraft’ wordt door adembenemend mooie, uitbundige natuur. Dat blijft gegarandeerd in je hoofd geprent staan, ook als je dat krasje al lang vergeten bent.
Rechts: L’autoroute des sangliers is de Franse benaming voor ‘Autoroute van de zwijnen’. Een populaire route voor zwijnen dus als ze op zoek zijn naar voedsel. De route blijft gevaarlijk voor de wilde zwijnen, want wie weet ligt Obelix ergens op de loer…
Boven: En wat kom je op die L’autoroute des sangliers dan tegen, genietend van een modderbad? Niet Obelix, maar ‘Team Leo en zijn biggen’….
Rechts: Helaas is het op de foto niet te zien, maar dit everzwijn staat tussen haar biggen en de fotograaf in. Probeer niet in de buurt te komen, want ‘moederzwijnen’ zijn dan erg agressief, oftewel beschermend voor hun kroost. En mocht je toch zo onvoorzichtig zijn en te dichtbij komen; probeer niet te vluchten, of je moet harder kunnen rennen dan 55 km/u. Wie weet, met zo’n woedende moeder achter je aan bestaat de kans natuurlijk dat je dat haalt… Heb je gelijk een wereldrecord in handen, want zelfs Usain Bolt haalt dat bij lange niet. Nee, je enige kans is om doodstil te blijven staan want zwijnen hebben slechte ogen. Daar ‘zwijnen’ wij dan mee in geval van zo’n aanval door een woedend moederzwijn.
Links: Lange uitgestrekte paden zorgen voor een schitterende view.
Rechts: Van een heel andere orde zijn de leuke smalle paden. Op meerdere plaatsen langs dit soort paden zijn voor de liefhebbers onverharde uitdagingen gecreëerd. En natuurlijk mag het, maar hoeft het niet.
Foto’s onder: Greenlanen ten top op het terrein. Op ‘ontdekkingsreis’ door het gebied en genieten van de rust en de overweldigende natuur. Wat wil je nog meer om de dagelijkse stres van de werkweken te neutraliseren? Laat die rust en natuur in je gemoed zinken. Koester die en kijk er tijdens de gejaagde werkweken zo nu en dan stiekem op terug. Wedden dat je er dan weer veel beter tegen kunt? Alsof je de batterijen in je lijf op een superlader hebt aangesloten.
Boven: Uiteraard hoort bij een weekend offroad een gezellig kampvuur, bij voorkeur in de avonden. Lekker wegdromen onder het genot van een hapje of ‘sterk glaasje’ en zo niet, dan toch minstens ‘sterke’ verhalen uitwisselen. En dan straks, als je op één oor gaat liggen, luisteren naar de geluiden van de nacht totdat je overmand wordt door slaap. Off-roaden kan immers best inspannend zijn toch….?
Onvermijdelijk. Ook aan mooie dingen komt helaas een eind. Na een prachtig en enerverend Hemelvaart weekend, en niet gestoord door een hardnekkige wekker waardoor je je al gauw in de off-road hemel waande, wachten terug op aarde de dagelijkse beslommeringen en het harde werken die je in leven houden. Maar vergeet toch ook niet dat die dagelijkse beslommeringen en harde werken zo’n heerlijk weekend mogelijk gemaakt hebben voor je. Greenlane Tracks bedankt bij deze nogmaals alle deelnemers voor het mooie en gezellige Hemelvaart weekend van 2025!
Teks en fotografie: Greenlanetracks m.m.v. Martin Brink
Het offroad report is ook gepubliceerd op Terrein.nu